Wanneer Pilar Tena over Spanje vertelt, lichten haar ogen op. Ze staat aan het roer bij de Nederlandse vertakking van Instituto Cervantes, een publieke instelling die in 1991 werd opgericht om de Spaanse cultuur en taal op internationale schaal te stimuleren. En met meer dan zeshonderd miljoen Spaanssprekenden wereldwijd, zijn daar genoeg oren naar. Zo ook in Amsterdam bij Huis van Alle Talen.

Waar houdt Instituto Cervantes zich mee bezig?

We leren Spaans en de andere co-officiële talen, zoals Catalaans, Baskisch en Galicisch. We verspreiden onze gewoontes, literatuur, dans, wijn en muziek in ieder continent. We laten het beste van de Spaanse cultuur zien en proberen dat zichtbaar te houden.

Een wereld zonder taal is voor mij….

Leegte. Totaal onvoorstelbaar eigenlijk. Als we niet kunnen communiceren, heeft het leven geen betekenis. Taal is een instrument voor liefde, cultuur, kunst en nog veel meer. We hebben taal hard nodig en hoe meer talen er zijn, des te rijker de wereld is.

Waar streeft de stichting precies naar, in jouw woorden?

We willen dat de wereld Spaans als de taal van de toekomst ziet, dat de Spaanse cultuur groeit en mensen in ieder land aantrekt. Maar ook laten zien hoe trots we op onze geschiedenis en erfgoed zijn.

Wat heb je tot dusver ontdekt bij Huis van Alle Talen?

Ik ben fantastisch, onpretentieus en effectief leiderschap tegengekomen. Een fijn en efficiënt team dat problemen oplost en onmogelijke dingen waarmaakt. En een spectaculair gebouw vol met sensationele ruimtes, waar onze activiteiten mogen stralen. Maar, boven alles, een open mentaliteit, toegespitst op het vertegenwoordigen van een rijk, gevarieerd en multicultureel Amsterdam.

Heb je een stopwoord in het Nederlands?

Ik ken niet zoveel worden in het Nederlands, moet ik bekennen... maar het woordje dat ik liefste gebruik is ‘doei’!

Wat kan Spanje leren van Nederland?

Hoe je het maximale uit jong talent kan halen. Nu ik hier een paar jaar woon kan ik echt zeggen dat ik dit bewonder aan Nederlandse mensen. Hoe ze talent in jonge mensen herkennen, het vervolgens voeden en blijven begeleiden. Dat is echt een onderscheidende factor ten opzichte van andere landen.

Wat voor advies heb je voor mensen die ook een plekje willen bij Huis van Alle Talen?

Leg gewoon contact en vraag een gesprek aan! Als je een plan en een doel in gedachten hebt, dan heb je eigenlijk al genoeg. Ik heb precies hetzelfde gedaan; een telefoontje later stond er al een meeting. Bij de OBA zijn er oren voor je verhaal en word je met open armen ontvangen.

Pilar’s lievelingsboek ‘Cien años de soledad’ van Gabriel García Márquez kun je vinden bij Huis van Alle Talen. Haar favoriete tapas kun je nuttigen bij La Oliva op de Egelantiersstraat.